Szanowni Państwo,
uprzejmie informujemy, że z dniem 01.07.2023 zaktualizowaliśmy ceny niektórych usług. Zachęcamy do zapoznania się z nowym cennikiem.
Wbrew panującym przekonaniom okres leczenia jest krótki – w najczęściej obecnie stosowanym protokole antagonistycznym to ok 2,5-3 tyg, w przypadku protokołu długiego ok 6 tyg. Czas ten może ulec wydłużeniu w sytuacjach szczególnych (protokół ultradługi, wielokrotne stymulacje w protokołach progesteronowych).
Zgodnie z aktualnymi rekomendacjami ESHRE i PTMRiE bezwzględne wskazania do leczenia metodą in vitro to: czynnik jajowodowy (niedrożne jajowody i zrosty wewnątrzotrzewnowe), ciężki czynnik męski, zaawansowana endometrioza (III i IV st), niska rezerwa jajnikowa oraz zaawansowany wiek pacjentki (bez konieczności stosowania wcześniej metod zachowawczych). Obecność mniej istotnych przyczyn niepłodności ale dotyczących obojga partnerów równocześnie również może być jednoznacznym wskazaniem do stosowania metody in vitro, bez wcześniejszych prób innego leczenia (ze względu na brak ich skuteczności) np.: mniej zaawansowana endometrioza + czynnik męski o mniejszym nasileniu też mogą być wskazaniem bezwzględnym do zastosowania IVF. Decyzję podejmuje lekarz po ocenie płodności obojga partnerów i oszacowaniu szans na powodzenie leczenia.
Pełna diagnostyka w celu ustalenia przyczyny niepłodności nie powinna przekraczać ok 6 m-cy. Zwykle przez kolejne 6 m-cy stosuje się metody zachowawcze leczenia (jeśli to możliwe). Po 12 m-cach diagnostyki i leczenia zachowawczego rekomendowane jest zastosowanie technik wspomaganego rozrodu. U pacjentek powyżej 35 roku zycia czas diagnostyki i leczenia zachowawczego powinien być znacznie krótszy, tak by wcześniej można było zastosować techniki wspomaganego rozrodu.
Najczęściej stosuje się zasadę 12 m-cy starań, jeżeli kobieta nie przekroczyła 35 roku zycia i 6 m-cy starań jeżeli jest starsza niż 35 lat. Na pewno jednak konsultacji wcześniej wymagają sytuacje gdy są nieregularne miesiączki, endometrioza lub każde inne niepokojące objawy. Zalecamy też wcześniejsze wykonanie badania nasienia i ocenę rezerwy jajnikowej (AMH) gdy tylko pojawia się niepokój związany z trudnościami w zajściu w ciążę.
Zastosowanie Fertile Chip umożliwia wybór plemników o prawidłowej morfologii, żywotności i ruchliwości zwiększając tym samym szanse na uzyskanie prawidłowych zarodków.
Technika preparatyki nasienia pozwala na odwzorowanie zachowania plemników podczas naturalnej wędrówki przez żeński układ rozrodczy. Płytki do preparatyki składają się z mikroskopijnych kanałów, zbudowanych w oparciu o znane zasady hydrodynamiczne (mikroprzepływy), które kierują interakcjami pomiędzy plemnikiem a otaczającą go strukturą mikrokanału imitując środowisko naturalne. Przyczynia się do poprawienia dwukrotnie parametrów nasienia tj: żywotność i morfologia plemników oraz obniżenia obecności wolnych rodników powodujących zwiększenie fragmentacji DNA. Zastosowanie tej metody preparatyki nasienia rekomendowane jest dla par, u których przyczyna niepłodności związana jest z czynnikiem męskim.
Należy pamiętać, że jednorazowe badanie nasienia ma znaczenie przesiewowe i zwykle nie może być podstawą rozpoznania całkowitej niepłodności. W przypadku nieprawidłowego wyniku, należy zasięgnąć porady specjalisty (w tym przypadku androloga), który poszerzy dalszą diagnostykę (dodatkowe badania nasienia, badania hormonalne, badanie fizykalne i USG jąder, badania genetyczne) w celu wyjaśnienia przyczyny niepłodności i ewentualnego podjęcia leczenia przyczynowego.
Gdy wynik badania nasienia jest niepokojący, test należy powtórzyć w ciągu 2-3 tygodni, (zachowując jednakową ilość abstynencji, jak przy pierwszym badaniu).Jeśli znów pojawią się nieprawidłowości, należy rozszerzyć diagnostykę nasienia o kolejne dodatkowe badania. Rodzaj i kolejność wykonania tych dodatkowych badań określa lekarz androlog – lepiej nie robić tych badań “na własną rękę” gdyż może się okazać, że zostały wykonane niepotrzebnie.
Pierwszym i podstawowym badaniem, jakie wykonuje mężczyzna w celu oceny płodności jest badanie nasienia- seminogram. W pierwszej kolejności zalecamy wykonanie seminogramu podstawowego, metodą manualną. W badaniu tym zostanie wykonana makroskopowa ocena nasienia (objętość, pH, konsystencja, barwa itp) oraz mikroskopowa ocena, na którą składa się analiza takich parametrów jak: obecność plemników, ich koncentracja, całkowita liczba, ruchliwość (z podziałem na ruch postępowy, niepostępowy i oraz plemniki nieruchome), a także ich budowa czyli morfologia.
W naszej ofercie posiadamy również seminogram rozszerzony. Badanie to przeprowadzane jest przy użyciu komputerowo wspomaganej analizy nasienia (SCA). Dzięki zastosowaniu odpowiedniego oprogramowania, oprócz wyżej wymienionych analizowanych parametrów, możliwa jest dodatkowo, szczegółowa ocena parametrów plemnika. Na podstawie kilkunastu obrazów analizowana jest m.in trajektoria ruchu oraz ocena parametrów takich jak: VCL – całkowita droga plemnika w jednostce czasu (µm/s), VSL – droga przebyta przez plemnik po linii prostej, VAP – matematycznie wygładzona droga przebyta przez plemnik w jednostce czasu, ALH – amplituda bocznych wychyleń główki. Dodatkowo przeprowadzana jest szczegółowa analiza morfologii plemnika – oparta o precyzyjne pomiary długości, szerokości główki i wstawki, ich kształtu, kąta ich połączenia oraz wielkości akrosomu.
Badanie komputerowe najczęściej polecane jest w przypadku rozszerzenia diagnostyki, szczególnie w przypadku nieprawidłowości w ruchliwości i morfologii plemników. Oczywiście badanie to można również wykonać bez uprzedniego wykonywania badania manualnego.
Wynik badania nasienia podstawowego dostępny jest najpóźniej w następnym dniu roboczym. W przypadku rozszerzonego badania komputerowego, badania fragmentacji chromatyny DNA oraz testów HBA, MAR i MiOXSYS wyniki są dostępne w ciągu trzech dni roboczych.
Jednym z kluczowych czynników, które wpływają na wiarygodność badania nasienia jest wcześniejsza abstynencja seksualna, która powinna wynosić od 2 do 7 dni. Zbyt krótki okres od ostatniej ejakulacji (również drogą masturbacji) może powodować sztuczne obniżenie koncentracji plemników, a zbyt długi – zwiększenie jej przy jednoczesnym obniżeniu m.in. ich ruchliwości i morfologii.
W przypadku powtórnego (kolejnego) badania pacjent powinien zachować taki sam okres wstrzemięźliwości płciowej.
Wiedząc, że będziemy wykonywali badanie nasienia, należy zachować minimum 2 dni abstynencji alkoholowej, a także ograniczyć nadmierny wysiłek fizyczny na co najmniej dzień przed badaniem.
Badania nasienia nie powinno wykonywać się w trakcie antybiotykoterapii, należy wówczas odczekać 14 dni od jej zakończenia. Negatywnie na wynik wpływa także podwyższona temperatura – w razie wystąpienia gorączki zaleca się wykonanie badania dopiero 2,5 – 3 miesiące później
W wyjątkowych przypadkach materiał może zostać dostarczony do kliniki . Należy wówczas dostarczyć próbkę, w uzgodnionym terminie, do laboratorium najpóźniej do 40 minut od momentu ejakulacji (proszę zanotować na pojemniku godzinę oddania nasienia). Podczas transportu do laboratorium nasienie nie powinno być poddawane wstrząsom a także wahaniom temperatury (optymalna temperatura transportu to 20-37°C).
Medium z hialuronianem, to specjalne podłoża przeznaczone do transferu zarodków. Stosowane są w celu zwiększenia wskaźnika implantacji i w efekcie zwiększenia wskaźnika uzyskiwanych ciąż. Najważniejszą przewagą powyższych mediów jest wysoka zawartość hialuronianu (substancji występującej we wszystkich tkankach w organizmie). Dzięki temu naśladuje działanie wydzieliny macicy z okresu przedimplantacynego. Ściany macicy i zarodka posiadają receptory dla tej cząsteczki. Wszyscy pacjenci leczeni za pomocą procedury IVF, której wynikiem jest przeniesienie zarodka, mogą odnieść korzyść z zastosowania medium z hialuronianem.
Prawidłowo przeprowadzona biopsja jest bezpieczne dla zarodka. W czasie biopsji doświadczony embriolog pobiera kilka komórek trofoektodermy (z której powstają błony płodowe), z dala od węzła zarodkowego, z którego w późniejszych etapach rozwoju rozwija się płód. Stąd naruszenie samej struktury zarodka jest stosunkowo niewielkie.
Diagnostyka przedimplantacyjna wykonywana jest w trakcie programu zapłodnienia pozaustrojowego i polega na badaniu materiału genetycznego komórek pobranych z zarodków.
Wykonanie badania PGS NGS należy rozważyć jeżeli: kobieta starająca się o ciążę ma 35 lat lub więcej, w rodzinie któregokolwiek z partnerów występowały zespoły wad chromosomowych, występują nawracające poronienia samoistne, partner/partnerzy są nosicielami translokacji Robertsonowskich, występuje niepłodność niewyjaśnionego pochodzenia (tzw idiopatyczna), u partnera stwierdzono brak plemników w nasieniu (tzw azoospermię nieobstrukcyjną), dotychczasowe programy IVF-ET zakończyły się niepowodzeniem pomimo transferu dobrej jakości zarodków przy zastosowaniu metod zwiększających receptywność endometrium, partnerzy obawiają się wystąpienia nieprawidłowości genetycznych u potomstwa (po wcześniejszej konsultacji lekarskiej, w trakcie której określono stopień ryzyka takiego zdarzenia).
Prawidłowo przeprowadzone nacięcie osłonki jest stosunkowo bezpieczne dla zarodka. Procedura ta wykonywana jest przez doświadczonego embriologa, który w zależności od stanu zarodka dobiera odpowiedni sposób i miejsce nacięcia, tak aby nie doszło do jego uszkodzenia.
Wspomagane wylęganie (Assisted hatching) jest to technika laboratoryjna stosowana w procedurze IVF, która polega na niewielkim nacięciu osłonki przejrzystej zarodka. Podczas swojego rozwoju, zarodek jest otoczony osłonką przejrzystą (zona pellucida). Chroni ona zarodek przed czynnikami zewnętrznymi, aż do momentu osiągnięcia przez zarodek stadium blastocysty. Często jednak osłonka przejrzysta ulega stwardnieniu. Taka sytuacja może się zdarzyć zarówno w naturalnym procesie zapłodnienia, jak również podczas cyklu in vitro (np. w wyniku stosowania krioprotektrów podczas witryfikacji). Mrożenie i rozmrażanie zarodków może powodować twardnienie osłonki (ang. zona hardening). Blastocysta, pozostając w osłonce nie jest w stanie się zagnieździć. Podczas wspomaganego wylęgania osłonka przejrzysta zarodka jest sztucznie osłabiana przez wykonanie małej “dziurki”.
Najczęściej stosowanymi metodami wykonania wspomaganego wylęgania są zastosowanie lasera lub nacięcie osłonki przejrzystej mikrochirurgicznie z użyciem mikropipet. Wskazania do wykorzystania metody dotyczą: pacjentów w wieku 37 lat i powyżej, par, które doświadczyły niepowodzeń poprzednich programów leczenia metodą zapłodnienia pozaustrojowego (2 lub więcej niepomyślnych cykli IVF),sytuacji gdy w ramach cyklu uzyskano zarodki o niskiej jakości oraz w przypadku transferów w cyklach mrożonych.
W standardowym systemie hodowli zarodków pojawia się konieczność wielokrotnego wyjmowania zarodków z inkubatora w celu ich oceny. Pomimo zachowania wszystkich zasad ostrożności, nie można uniknąć chwilowych wahań temperatury mediów hodowlanych oraz zmian stężeń gazów w inkubatorze. Może mieć to znaczący wpływ na przebieg ich rozwoju. Oceny dokonuje się 2 razy w ciągu doby (standardowo), nie pozwala to jednak na wykrycie subtelnych nieprawidłowości rozwoju, do których może dochodzić w czasie pomiędzy takimi obserwacjami, a które mogą mieć decydujące znaczenie dla powodzenia leczenia.
W przypadku zastosowanie systemów time-lapse zarodki podlegają stałej obserwacji, bez konieczności ich wyjmowania z inkubatora, a obraz dzielących się zarodków embriolog może śledzić na ekranie komputera. A to oznacza, że możemy przygladać się rozwijającemu zarodkowi 24 godziny na dobę, bez ryzyka, które wiąże się z wyjmowaniem zarodka z idealnego środowiska – jak to ma miejsce w przypadku tradycyjnych metod hodowli. Przebieg takiej hodowli w systemie time-lapse podlega ciągłej rejestracji w formacie cyfrowym, w związku z czym w razie jakichkolwiek wątpliwości można odtworzyć dowolny okres rozwoju zarodka. Obraz każdego zarodka można powiększyć i ocenić również w prezentacji przestrzennej, co jest ogromnym udogodnieniem. System time-lapse pozwala również na bardzo dokładne określenie czasu poszczególnych podziałów komórkowych, co ma ogromne znaczenie przy ocenie poprawności rozwoju zarodka.
Przed umówieniem się na badanie drożności jajowodów należy wykonać 5 wymazów: chlamydia, mycoplasma, ureoplasma, biocenoza pochwy, cytologia. Wymazy te są ważne przez 3 miesiące od daty wykonania. Dodatkowo Panie, które nie są pacjentkami Naszej kliniki muszą posiadać skierowanie na wykonanie badania drożności jajowodów od swojego lekarza.
Jeżeli wyniki wymazów są prawidłowe można umawiać się na badanie, które wykonujemy po miesiączce (plamieniu) a do 11-12 dnia cyklu.
Rejestracja na wizyty, jak i badania, odbywa się telefonicznie od poniedziałku do piątku w godz. 08:00-16:00, pod numerem telefonu (12) 661 30 30.
Tak, przy klinice jest parking miejski. Należy pamiętać, aby po zaparkowaniu uiścić opłatę w parkometrze.
Tak, zarówno na pobranie wymazów jak i badań laboratoryjnych (w tym badań genetycznych) należy umówić się telefonicznie. Badania pobierane są od poniedziałku do piątku, natomiast badania genetyczne od poniedziałku do środy w godz. 8:00-10:00.