Histeroskopia
Histeroskopia pozwala na dokładne zbadanie wnętrza jamy macicy i ewentualne usunięcie nieprawidłowych zmian. Wykonujemy zarówno histeroskopię diagnostyczną, jak i operacyjną.
Histeroskopia pozwala na dokładne zbadanie wnętrza jamy macicy i ewentualne usunięcie nieprawidłowych zmian. Wykonujemy zarówno histeroskopię diagnostyczną, jak i operacyjną.
Czym jest histeroskopia?
Czym jest histeroskopia?
Histeroskopia jest zabiegiem ginekologicznym, który pozwala na bezpośrednią, wzrokową ocenę jamy macicy – jej wielkość, kształt, ocenę ujść jajowodowych i endometrium.
W trakcie histeroskopii można pobrać wycinki endometrium do dalszych badań (np. badań immunohistochemicznych w kierunku obecności komórek zapalnych (plazmocytów) lub badań immunologicznych) oraz usunąć nieprawidłowe zmiany.
Histeroskopia jest zabiegiem o istotnym znaczeniu w diagnostyce i leczeniu takich problemów jak:
• niepłodność o niewyjaśnionej przyczynie,
• nawracające poronienia,
• nawracające niepowodzenia implantacji po transferach dobrej jakości zarodków
• nieprawidłowe krwawienia maciczne.
• Podejrzenie przewlekłego stanu zapalnego endometrium
O kwalifikacji Pacjentki do zabiegu decyduje lekarz prowadzący.
O badaniu
Stosowane metody
Histeroskopia diagnostyczna
odgrywa szczególnie ważną rolę w diagnostyce patologii błony śluzowej jamy macicy, w tym przewlekłego zapalenia, stanów przednowotworowych i nowotworów. Stosowana jest do badania i rozpoznawania nieprawidłowości wnętrza macicy.
Histeroskopia operacyjna
ma zastosowanie w leczeniu stanów chorobowych, wykrytych w czasie histeroskopii diagnostycznej. Histeroskopię operacyjną wykonuje się bezpośrednio w trakcie histeroskopii diagnostycznej lub w terminie późniejszym, jeśli wymagane jest specjalne przygotowanie pacjentki do zabiegu.
Histeroskopię wykonuje się za pomocą specjalnego przyrządu – histeroskopu, w który posiada kanał optyczny, w którym zamontowana jest kamera oraz kanał narzędziowy, którym można wprowadzić mikronarzędzia takie jak nożyczki i kleszczyki służące do usuwania zmian i pobierania wycinków tkanek do badania histopatologicznego.
Warto wiedzieć
Przygotowanie
do badania
Zazwyczaj histeroskopię wykonuje się między 8 a 12 dniem cyklu, jednak w niektórych przypadkach lekarz prowadzący może zadecydować o przeprowadzeniu badania w innej części cyklu.
Decyzję o zasadności i terminie wykonania badania podejmuje lekarz na wizycie kwalifikującej do zabiegu.
Ważne jest aby podczas zabiegu pęcherz moczowy był pusty.
W przypadku wykonywania zabiegu histeroskopii diagnostycznej bez znieczulenia ogólnego zaleca się zażycie środka przeciwbólowego na około 30 minut przed planowanym zabiegiem.
W przypadku wykonywania zabiegu w znieczuleniu ogólnym należy poinformować personel medyczny o wszystkich zażywanych lekach, a na minimum sześć godzin przed zabiegiem Pacjentka musi pozostawać na czczo
bez spożywania żadnych pokarmów i przyjowania żadnych płynów).
Do wykonania histeroskopii konieczne jest posiadanie prawidłowych wyników badań dodatkowych:
- mycoplazma hominis – wymaz z kanału szyjki macicy, wynik nie starszy niż 3 miesiące
- ureaplazma urealiticum– wymaz z kanału szyjki macicy,wynik nie starszy niż 3 miesiące
- chlamydia trachomatis– wymaz z kanału szyjki macicy,wynik nie starszy niż 3 miesiące
- biocenoza pochwy – wynik nie starszy niż 3 miesiące
W przypadku wykonywania zabiegu w znieczuleniu ogólnym konieczne jest również posiadanie badania grupy krwi (badanie ważne bezterminowo) oraz wykonanych nie później niż na dwa tygodnie przed planowanym zabiegiem badań krwi:
- Morfologia
- Sód
- Potas
- APTT
- INR
- Grupa krwi
Przeciwwskazaniem do wykonania histeroskopii jest brak wymaganych badań lub nieprawidłowy wynik któregoś z nich. Zabiegu nie przeprowadza się w trakcie trwania miesiączki (chyba, że lekarz zaleci inaczej), w ciąży oraz gdy istnieje podejrzenie ciąży.
Przebieg histeroskopii diagnostycznej
Przebieg histeroskopii diagnostycznej w znieczuleniu ogólnym
Przebieg histeroskopii operacynej w znieczuleniu ogólnym
Cennik badań
Histeroskopia diagnostyczna |
2 050 zł |
Histeroskopia |
Histeroskopia diagnostyczna + Badanie drożności jajowodów metodą Sono HSG 4D (specjalistyczna pianka) |
3 050 zł |
Histeroskopia operacyjna I stopnia w trybie ambulatoryjnym |
2 900 zł |
Histeroskopia operacyjna II stopnia w trybie ambulatoryjnym |
3 500 zł |
Histeroskopia operacyjna III stopnia w trybie ambulatoryjnym |
4 000 zł |
Dopłata za ocenę histopatologiczną |
150 zł |
Dopłata za oznaczenie markera przewlekłego stanu zapalnego endometrium (CD138+) |
250 zł |
Dopłata za oznaczenie komórek uNK (CD 56+) |
250 zł |
Dopłata za zastosowanie żelu p. zrostowego |
420 zł |
Opinie
Pacjenci o nas
Dowiedz się więcej
Endometrioza – objawy, które mogą o niej świadczyć
Szacuje się, że endometrioza dotyka około 10 proc. kobiet w wieku rozrodczym i aż 50 proc. kobiet cierpiących z powodu niepłodności.
Czytaj wpisFAQ
Niepłodność to problem pary, dlatego zdecydowanie zachęcamy oboje partnerów do przyjścia na pierwszą wizytę i kolejne.
Przed wizytą nie jest konieczne wykonywanie żadnych specjalistycznych badań, dopiero podczas konsultacji lekarz zleca niezbędne do wykonania badania.
Zachęcamy natomiast, aby na pierwszorazową wizytę zabrać ze sobą dotychczasową dokumentację medyczną, jeśli takowa występuje:
Karty informacyjne przebytych zabiegów
Badania ginekologiczne
Badania cytologiczne
Badanie hormonalne
Badanie nasienia
Badanie AMH (pacjentka)
Pacjenci, którzy leczyli się już z powodu niepłodności, powinni zabrać na pierwszą wizytę dokumentację wcześniejszego leczenia: opis badania USG transwaginalnego, wynik oceny drożności jajowodów, dokumentacje monitorowania cyklu owulacyjnego, karty informacyjne po zabiegach inseminacji, in vitro, wyniki badań genetycznych itp.
Pełna diagnostyka w celu ustalenia przyczyny niepłodności nie powinna przekraczać ok 6 m-cy. Zwykle przez kolejne 6 m-cy stosuje się metody zachowawcze leczenia (jeśli to możliwe). Po 12 m-cach diagnostyki i leczenia zachowawczego rekomendowane jest zastosowanie technik wspomaganego rozrodu. U pacjentek powyżej 35 roku zycia czas diagnostyki i leczenia zachowawczego powinien być znacznie krótszy, tak by wcześniej można było zastosować techniki wspomaganego rozrodu.
Warto pamiętać, że wizyta w specjalistycznym ośrodku nie zawsze wiąże się z zastosowaniem technik wspomaganego rozrodu. Czasami dzięki wnikliwej diagnostyce oraz wprowadzeniu odpowiedniego leczenia, zajście w ciąże staje się możliwe, również w sposób w pełni naturalny.
Wbrew panującym przekonaniom okres leczenia jest krótki – w najczęściej obecnie stosowanym protokole antagonistycznym to ok 2,5-3 tyg, w przypadku protokołu długiego ok 6 tyg. Czas ten może ulec wydłużeniu w sytuacjach szczególnych (protokół ultradługi, wielokrotne stymulacje w protokołach progesteronowych).