Co to jest – proces witryfikacji
Proces witryfikacji to metoda szybkiego zamrażania komórek i tkanek w bardzo niskiej temperaturze, która zapobiega tworzeniu się kryształków lodu i uszkodzeniom komórkowym. Wykorzystuje się w tym celu wysokie stężenia specjalnych substancji ochronnych (krioprotektantów) oraz błyskawiczne obniżenie temperatury do poziomu ciekłego azotu (około -196°C).
Dzięki temu komórki przechodzą w stan szklisty, a ich struktura i funkcje biologiczne pozostają nienaruszone. Witryfikacja znalazła szerokie zastosowanie w medycynie rozrodu, bankowaniu komórek jajowych, nasienia, zarodków, a także w transplantologii i badaniach naukowych.
Jak przebiega proces witryfikacji?
Witryfikacja polega na bardzo szybkim schłodzeniu materiału biologicznego. Przed zamrożeniem komórki są stopniowo eksponowane na krioprotektanty, które zabezpieczają błony komórkowe przed uszkodzeniem. Następnie materiał zostaje zanurzony w ciekłym azocie, co pozwala na natychmiastowe uzyskanie stanu szklistego, bez formowania kryształów lodu. Ten proces wymaga precyzyjnej kontroli laboratoryjnej i odpowiedniego przygotowania komórek.
Zalety witryfikacji
W porównaniu z tradycyjnymi metodami powolnego mrożenia witryfikacja ma wiele zalet:
● praktycznie eliminuje ryzyko uszkodzeń spowodowanych kryształami lodu,
● umożliwia przechowywanie materiału biologicznego przez wiele lat bez utraty
jakości,
● zwiększa skuteczność rozmrażania i wykorzystania zamrożonych komórek.
Zastosowanie witryfikacji
Witryfikacja jest stosowana przede wszystkim w medycynie wspomaganego rozrodu do przechowywania komórek rozrodczych i zarodków, ale również w medycynie regeneracyjnej i w badaniach naukowych. Dzięki niej pacjenci mogą zachować swój materiał genetyczny na przyszłość, a badacze mają możliwość długoterminowego przechowywania komórek do badań eksperymentalnych.
