Co to jest – hormon luteinizujący
Hormon luteinizujący (LH) to glikoproteinowy hormon wydzielany przez przysadkę mózgową, który odgrywa kluczową rolę w regulacji układu rozrodczego u kobiet i mężczyzn.
U kobiet odpowiada za wywołanie owulacji i stymulację ciałka żółtego do produkcji progesteronu, a u mężczyzn wpływa na produkcję testosteronu przez komórki Leydiga. Poziom LH jest zmienny i zależy od fazy cyklu miesiączkowego oraz wieku pacjenta. Oznaczenie hormonu luteinizującego jest jednym z podstawowych badań diagnostycznych w ocenie płodności.
Funkcja i znaczenie LH
LH działa poprzez receptory obecne w jajnikach i jądrach, wpływając na dojrzewanie komórek rozrodczych i produkcję hormonów płciowych.
Nagły wzrost LH w połowie cyklu menstruacyjnego jest sygnałem do uwolnienia komórki jajowej, a następnie umożliwia powstanie ciałka żółtego. U mężczyzn LH stymuluje wydzielanie testosteronu, który reguluje spermatogenezę.
Kiedy warto zbadać poziom LH
Oznaczenie stężenia LH we krwi jest zalecane m.in.:
● przy podejrzeniu zaburzeń owulacji i nieregularnych cyklach,
● w diagnostyce przyczyn niepłodności,
● przy ocenie funkcjonowania jąder i jajników,
● w diagnostyce przedwczesnego lub opóźnionego dojrzewania płciowego.
Badanie LH jest często wykonywane razem z oznaczeniem innych hormonów, takich jak FSH, estradiol czy testosteron, co pozwala na dokładniejszą ocenę gospodarki hormonalnej.
Znaczenie wyników i dalsze kroki
Interpretacja wyników LH zależy od płci, wieku oraz fazy cyklu miesiączkowego. Nieprawidłowe stężenie LH może wskazywać na zaburzenia przysadki mózgowej lub podwzgórza. W przypadku odchyleń od wartości referencyjnych (normy) dla fazy cyklu lekarz zwykle zleca dalsze badania hormonalne lub obrazowe, aby ustalić przyczynę problemów.
