In vitro i techniki dodatkowe
Zapłodnienie pozaustrojowe (IVF – in vitro fertilization) to metoda, która polega na zapłodnieniu komórki jajowej poza organizmem kobiety.
Zapłodnienie pozaustrojowe (IVF – in vitro fertilization) to metoda, która polega na zapłodnieniu komórki jajowej poza organizmem kobiety.
Na czym polega zapłodnienie in vitro?
Na czym polega zapłodnienie in vitro?
Zapłodnienie pozaustrojowe IVF, polega na zapłodnieniu uzyskanej od kobiety komórki jajowej plemnikiem partnera poza organizmem kobiety.
Metoda składa się z kilku etapów. Po przeprowadzeniu dokładnego wywiadu, przeanalizowaniu historii pacjentów a także wykonaniu przez nich niezbędnych badań, leczenie rozpoczyna stymulacja hormonalna. Kobieta poddawana jest działaniu leków hormonalnych w celu uzyskania więcej niż jednej komórki jajowej. Pobrane komórki rozrodcze są oczyszczane a następnie łączone ze sobą w warunkach laboratoryjnych. Uzyskane w ten sposób zarodki hodowane są w specjalnych warunkach i przenoszone (transferowane) do jamy macicy.
Diagnostyka
Niezbędne badania
Kobieta
Kobieta
Mężczyzna
Mężczyzna
W celu przeprowadzenia zabiegu procedury zapłodnienia pozaustrojowego, konieczne jest odpowiednie przygotowanie cyklu, wykonanie powyższych badań, a także wypełnienie niezbędnej dokumentacji zarówno przez partnerkę jak i partnera.
Leczenie
Przebieg procedury in vitro
Etap I
Wykonanie niezbędnych badań
Do zakwalifikowania Pacjentów do programu in vitro wymagane jest wykonanie niezbędnych badań, których lista znajduje się powyżej.
Etap II
Stymulacja hormonalna i monitoring cyklu pacjentki
Stymulacja hormonalna jajników ma na celu uzyskanie mnogiego jajeczkowania czyli wzrostu pęcherzyków jajnikowych zawierających komórki jajowe – zwykle w trakcie stymulacji powstaje od kilku do kilkunastu pęcherzyków.
Lekarz prowadzący dobiera dla pacjentki odpowiedni dla niej sposób stymulacji, biorąc pod uwagę m.in. takie parametry jak jej wiek, masę ciała, obraz USG (ilość pęcherzyków antralnych), stężenie FSH w surowicy krwi oraz stężenie AMH.
Przebieg stymulacji kontrolowany jest przez lekarza prowadzącego na podstawie badań USG oraz oceny stężeń estradiolu i progesteronu w surowicy krwi (średnio 3-4 wizyty w trakcie stymulacji).
Etap III
Punkcja jajników
Punkcja jajników to pobranie komórek jajowych (gamet żeńskich) w celu przeprowadzenia procedury zapłodnienia in vitro. Po osiągnięciu odpowiedniej wielkości przez pęcherzyki nakłuwa się je pod kontrolą USG przez sklepienie pochwy i pobiera komórki jajowe. Zabieg przeprowadzany jest w krótkotrwałym znieczuleniu ogólnym.
Zabieg punkcji jajników poprzedza rozmowa z anestezjologiem, w trakcie której lekarz prowadzący znieczulenie zapoznaje się ze stanem zdrowia pacjentki. W trakcie zabiegu pacjentka znajduje się pod stałą opieką lekarza anestezjologa, który czuwa nad przebiegiem jej funkcji życiowych – w tym czasie lekarz ginekolog bezboleśnie pobiera komórki jajowe.
Etap IV
Zapłodnienie pozaustrojowe
Polega na połączeniu gamet poza organizmem kobiety (in vitro) w celu uzyskania zarodka.
Uzyskane w trakcie punkcji jajników komórki jajowe przechowuje się w odpowiednich warunkach w specjalnym inkubatorze. Nasienie mężczyzna oddaje w drodze masturbacji, w dniu punkcji.
Po pobraniu komórek jajowych embriolog łączy specjalnie przygotowane nasienie partnera z komórkami pobranymi od partnerki. Po 18 godzinach, pod mikroskopem ocenia się czy nastąpiło zapłodnienie, czyli połączenie komórek jajowych i plemników.
Następnego dnia embriolog informuje pacjentkę telefonicznie o wynikach zapłodnienia.
Etap V
Hodowla zarodków
W kolejnych dniach od zapłodnienia w specjalnych inkubatorach prowadzona jest hodowla i obserwacja zarodków. W tym czasie w rozwoju zarodka następuje wiele przemian od stadium zygoty, przez stadia kilku blastomerowe, aż do osiągnięcia przez zarodek stadium blastocysty 5. dnia, kiedy to jest najlepszy czas na jego transfer do jamy macicy.
Korzystamy z inkubatora wyposażonego w system Time-Lapse, który przez wbudowaną kamerę pozwala na stały monitoring rozwoju zarodków, bez konieczności ich wyjmowania. Dzięki czemu zarodki przez cały czas przebywają w optymalnych, stałych warunkach hodowlanych.
Etap VI
Transfer zarodków
Rozwijające się zarodki podaje się przez specjalny cewnik poprzez szyjkę macicy do jej jamy, gdzie dochodzi do ich zagnieżdżenia.
Zabieg jest bezbolesny i nie wymaga znieczulenia. Przeprowadza się go przy wypełnionym pęcherzu moczowym.
Etap VII
Mrożenie pozostałych zarodków
W trakcie transferu podaje się do jamy macicy zwykle jeden zarodek. Jedynie w uzasadnionych przypadkach (takich jak niska jakość zarodków, wcześniejsze niepowodzenia transferu, wiek pacjentki powyżej 38 rż) dopuszczalne jest podanie do jamy macicy maksymalnie dwóch zarodków. Pozostałe uzyskane zarodki zamraża się.
Mrożenie zarodków odbywa się z wykorzystaniem techniki witryfikacji – to bardzo bezpieczna i skuteczna metoda, pozwalająca na zachowanie nadliczbowych zarodków do kolejnych transferów. Dzięki temu nie ma potrzeby narażania pacjentek na kolejne stymulacje i punkcje jajników. Transfery rozmrożonych zarodków można wykonywać w cyklach naturalnych lub po krótkim przygotowaniu hormonalnym (w cyklu sztucznym lub z indukcją jajeczkowania).
Warto wiedzieć
Wszystko
o metodzie
Procedura zapłodnienia pozaustrojowego przeznaczona jest dla par, które bezskutecznie starają się o dziecko. Wykorzystuje się ją jako ostatni krok, gdy inne metody, takie jak monitoring cyklu czy inseminacja, zawiodą lub do których ze względów zdrowotnych para nie może zostać skierowana.
In vitro jest zabiegiem i metodą leczenia, do której kwalifikują się pary ze zdiagnozowaną niepłodnością. Wskazaniami do zapłodnienia pozaustrojowego są:
- niedrożność lub brak jajowodów
- ciężka postać endometriozy
- brak możliwości wywołania owulacji
- zaburzenia hormonalne
- zaburzone funkcjonowanie jajników
- obniżona rezerwa jajnikowa
- wady anatomiczne
- nieprawidłowe parametry nasienia
- niepłodność idiopatyczna
Przeciwwskazaniem do zabiegu in vitro jest ogólny zły stan zdrowia kobiety, niektóre choroby nowotworowe, autoimmunologiczne i przewlekłe, wykluczające zastosowanie stymulacji hormonalnej.
Procedura zapłodnienia pozaustrojowego in vitro to kompleksowy proces, do którego powinno się dobrze przygotować. Oprócz wykonania niezbędnych badań koniecznych do przeprowadzenia zabiegu IVF/ICSI warto zadbać o zdrowy styl życia, zbilansowaną dietę oraz regularną aktywność fizyczną.
Przygotowanie pary:
Podczas przygotowania do procedury zapłodnienia pozaustrojowego należy bezwzględnie zachować abstynencję seksualną.
Pacjenci, posiadający schorzenia kardiologiczne, onkologiczne, neurologiczne itp zobowiązani są do poinformowania lekarza prowadzącego o rozpoczęciu przygotowania do zapłodnienia pozaustrojowego a także uzyskania zaświadczenia o braku przeciwwskazań do leczenia niepłodności.
Nadwaga występująca zarówno u kobiet jak i u mężczyzn negatywnie wpływa na skuteczność naturalnych oraz wspomaganych starań o ciążę, dlatego bardzo ważne jest unormowanie masy ciała przed rozpoczęciem procedury wspomaganego rozrodu. Wprowadzenie odpowiedniej diety i suplementacji powinno rozpocząć się przynajmniej 3 miesiące przed przystąpieniem do zabiegu IVF
Przygotowanie kobiety:
- przyjmowanie kwasu foliowego – preparaty zawierające kwas foliowy (Pregna Plus, Feminatal Metafolin 800) 1 tbl/dobę najlepiej przez 3 miesiące przed planowanym leczeniem
- przyjmowanie preparatów z wit. D3 w okresie od września do czerwca w dawce 2000 jm/d, najlepiej przed wcześniejszym badaniem poziomu wit. D3 w surowicy
- dieta bogato białkowa
- unikanie potraw ostro przyprawionych, drażniących jelita
- nieprzyjmowanie środków przeczyszczających, w razie zaparć proponujemy czopki glicerynowe, siemię lniane, w ostateczności syrop Lactulosa
- odpowiednie nawodnienie (minimum 1,5-2 litrów wody/dobę)
Przygotowanie mężczyzny:
Przed oddaniem nasienia do zapłodnienia in vitro konieczne jest zachowanie od dwóch do siedmiu dni abstynencji seksualnej. Należy również zachować minimum dwa dni abstynencji alkoholowej, a także ograniczyć nadmierny wysiłek fizyczny.
Pacjent nie powinien również być w trakcie antybiotykoterapii. Na jakość nasienia niekorzystnie wpływa także podwyższona temperatura ciała m.in. wystąpienie gorączki. W takich przypadkach prosimy o powiadomienie lekarza prowadzącego.
W przypadku pojawienia się niepokojących objawów (silny ból brzucha, ból w okolicy obojczyków, gorączka, omdlenie, krwawienie z dróg rodnych), pacjentka powinna natychmiast skontaktować się z obsługą kliniki, ewentualnie z najbliższym oddziałem ginekologiczno-położniczym.
Zespół hiperstymulacji jajników
U części pacjentek w trakcie stymulacji hormonalnej może dojść do rozwoju zespołu hiperstymulacji, przejawiającego się nadmierną reakcją na leki stymulujące. W wyniku takiej reakcji tworzą się w jajnikach liczne torbiele, dochodzi do przesiąkania płynu do jamy brzusznej, zmniejsza się ilość oddawanego moczu. Może towarzyszyć temu ból i powiększenie obwodu brzucha, nudności, wymioty, biegunka, a w cięższych przypadkach duszność i ból w klatce piersiowej. Bardzo rzadko zespół hiperstymulacji może być powikłany zakrzepicą i zatorowością płucną.
Ciężki zespół hiperstymulacji może wymagać leczenia, w tym hospitalizacji, podawania dożylnego płynów i albumin.
Objawy ustępują zwykle około 6-8 tygodnia ciąży.
W razie wysokiego ryzyka rozwoju zespołu hiperstymulacji lekarz monitorujący przebieg stymulacji może zaproponować następujące postępowanie:
- przerwanie stymulacji, bez wykonania punkcji i pobrania komórek (ryzyko rozwoju zespołu hiperstymulacji jest wówczas minimalne)
- przerwanie leczenia na późniejszym etapie – po wykonaniu punkcji i zapłodnieniu komórek jajowych, wszystkie uzyskane w ten sposób zarodki zamraża się bez wykonywania transferu. Zarodki transferuje się w późniejszych cyklach, po ich rozmrożeniu. Jeśli nie dochodzi do ciąży wystąpienie zespołu hiperstymulacji jest mało prawdopodobne.
Wystąpienie zagrożenia zespołem hiperstymulacji nie przekreśla szans pacjentki na uzyskanie ciąży w następnych cyklach. Pojawienie się objawów zespołu hiperstymulacji we wczesnej ciąży zwiększa jednak ryzyko poronienia.
Zakażenia i krwawienia
Wyjątkowo rzadko zdarzają się powikłania po zabiegu w postaci zakażenia lub krwawienia do jamy brzusznej. Bardzo rzadko takie powikłanie wymaga leczenia szpitalnego.
Wady płodu
Nie stwierdzono znacząco częstszego występowania wad płodu po zastosowaniu metod wspomaganego rozrodu.
Częstość występowania wad jest minimalnie większa niż w populacji ogólnej, dla której to ryzyko wynosi ok. 4-5%, co wynika prawdopodobnie z samej niepłodności, a nie metod jej leczenia. Wg różnych źródeł częstość wad płodu po zastosowaniu technik wspomaganego rozrodu wynosi ok. 7-9%.
Po zastosowaniu metody ICSI nieznacznie wzrasta częstość zaburzeń chromosomalnych (nieprawidłowa ilość chromosomów) i wynosi ok. 1,56%. Częstość występowania tych zaburzeń w populacji ogólnej wynosi ok. 0,5%. Może to mieć związek z częstszym występowaniem nieprawidłowej ilości chromosomów w plemnikach niepłodnych mężczyzn.
Zgodnie z zaleceniami Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego wszystkie ciężarne (nie tylko po leczeniu niepłodności) powinny mieć wykonane badania prenatalne, w tym w pierwszej kolejności tzw. badanie genetyczne USG i test podwójny w 11-13 tygodniu ciąży. Wynik tego badania decyduje o konieczności lub nie dalszych inwazyjnych badań diagnostycznych takich jak amniopunkcja.
Brak odpowiedzi na stymulację
U części pacjentek, zwłaszcza po 37 roku życia, z podwyższonym stężeniem FSH, obniżonym stężeniem AMH, może nie dojść do wzrostu pęcherzyków lub urośnie ich bardzo mało (1-2 pęcherzyki). Grupę tych pacjentek określa się w literaturze mianem „poor responders”. W takiej sytuacji może zajść konieczność przerwania terapii (ze względu na jej bezcelowość). W takiej sytuacji lekarz prowadzący może zaproponować pacjentce:
- zmianę protokołu stymulacji w kolejnym cyklu
- zapłodnienie pozaustrojowe w cyklu naturalnym
- skorzystanie z programu adopcji komórki jajowej lub adopcji zarodka
Powikłania odległe
Ciąża po leczeniu technikami wspomaganego rozrodu jest ciążą podwyższonego ryzyka położniczego ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia poronienia, porodu przedwczesnego (związanego najczęściej z obecnością ciąży mnogiej), wcześniactwa i małej wagi urodzeniowej (wynikającej z ograniczenia wewnątrzmacicznego wzrostu płodu).
Więcej o zabiegu
Rodzaje zapłodnienia pozaustrojowego
Klasyczny IVF
Polega na umieszczeniu w naczyniu hodowlanym pobranych w trakcie punkcji komórek a następnie dodaniu do nich wcześniej przygotowanego nasienia. Do zapłodnienia dochodzi samoistnie. Metodę tę stosuje się najczęściej w przypadku niepłodności, wynikającej z czynnika jajowodowego przy jednoczesnym braku zaburzeń parametrów nasienia.
Metoda ICSI
Polega ona na wprowadzeniu, za pomocą bardzo cienkiej, szklanej mikropipetki plemnika bezpośrednio do wnętrza komórki jajowej. Tę metodę stosuje się jeżeli w nasieniu mężczyzny stwierdza się zbyt małą liczbę plemników lub też ich ruchomość jest nieprawidłowa, albo gdy wykonane w przeszłości próby zapłodnienia pozaustrojowego kończyły się niepowodzeniem (nie dochodziło do zapłodnienia) lub gdy ilość pobranych komórek jest mała (<5).
Metoda pICSI
(phisiological ICSI) – odmiana klasycznej metody ICSI, wzbogacona o dodatkową selekcję plemników, wykorzystującą ich zdolność do wiązania się z kwasem hialuronowym.
Wyróżnia się kilka odmian zapłodnienia pozaustrojowego ze względu na sposób wprowadzenia plemnika do komórki jajowej. O zastosowaniu wybranej metody decyduje lekarz prowadzący wraz zespołem embriologicznym uwzględniając indywidualną sytuację kliniczną pary.
Skumulowany wskaźnik ciąż po leczeniu niepłodności metodą zapłodnienia pozaustrojowego wynosi:
Skumulowany wskaźnik ciąż po leczeniu niepłodności metodą zapłodnienia pozaustrojowego wynosi:
do 74%*
Istnieje wiele czynników wpływających na skuteczność leczenia, należą do nich między innymi: wiek kobiety, jej masa ciała, jakość nasienia a także występowanie innych współistniejących schorzeń. Na pozytywny wynik leczenia niepłodności metodą pozaustrojowego zapłodnienia wpływa również osobnicza odpowiedź pacjentki na stymulację hormonalną.
*Skumulowany wskaźnik ciąż na cykl leczenia w naszej klinice w 2022 roku
Zapłodnienie pozaustrojowe in vitro
Techniki dodatkowe
System Time-Lapse
Tradycyjne sposoby hodowli zarodków mają podstawową wadę, jaką stanowi konieczność wielokrotnego wyjmowania zarodków z inkubatora w celu ich oceny. Pomimo zachowania wszystkich zasad ostrożności, nie można uniknąć chwilowych wahań temperatury mediów hodowlanych oraz zmian stężeń gazów w inkubatorze. Może mieć to znaczący wpływ na przebieg ich rozwoju.
System time-lapse wbudowany w inkubatorze, pozwala na stały monitoring rozwoju zarodków, bez konieczności wyjmowania ich z inkubatora. Zarodki przez cały czas przebywają w stałych warunkach hodowlanych, więc ryzyko wystapienia niepożądanych zdarzeń, związanych z modyfikacją warunków, jest ograniczone do minimum. Dzięki wewnętrznym kamerom system, dostarcza informacje o czasie podziałów i dynamice zmian morfologicznych, na podstawie których możemy wybrać najbardziej rokujący zarodek do transferu.
FertileChip
Metoda ta polega na odtworzeniu zachowania plemników podczas naturalnej wędrówki przez żeński układ rozrodczy. Dzięki wykorzystaniu techniki mikroprzepływów, plemniki wędrują przez specjalną membranę z porami. Tak wyselekcjonowane plemniki, charakteryzują się lepszą ruchliwością, morfologią i integralnością DNA, w porównaniu do tradycyjnych technik separacji plemników.
Zastosowanie metody FertileChip zalecane jest w przypadku: obniżonych parametrów nasienia, nieprawidłowej fragmentacji DNA plemników, nieprawidłowego wynik stresu oksydacyjnego plemników, niepowodzeń procedur in vitro (niski odsetek rozwijających się zarodków, ich niska jakość, brak implantacji), nawracających poronień.
EmbryoGlue
Specjalne podłoże przeznaczone do transferu zarodków. Stosowane jest w celu zwiększenia wskaźnika implantacji, a tym samym zwiększenia wskaźnika uzyskiwanych ciąż. Poprzez obecny w składzie hialuronian, ściśle odzwierciedla warunki w macicy w czasie implantacji.
EmbryoGlue zalecane jest w przypadku transferów u pacjentek w wieku powyżej 35 roku życia, pacjentek po wcześniejszych, nieudanych próbach implantacji lub pacjentek z niepłodnością idiopatyczną.
Assisted hatching (AH)
W bezpośrednim tłumaczeniu: wspomagane wylęganie polega na niewielkim nacięciu osłonki przejrzystej zarodka bezpośrednio przed jego transferem. Assisted Hatching może zwiększyć szanse na prawidłową implantację zarodka w przypadku, gdy nadmierna grubość lub twardość (np. po mrożeniu) osłonki uniemożliwia w sposób naturalny wyklucie się zarodka.
Zastosowanie assisted hatching, stosowane jest u pacjentek w wieku 37 lat i powyżej, par, które doświadczyły niepowodzeń poprzednich programów leczenia metodą zapłodnienia pozaustrojowego (2 lub więcej niepomyślnych cykli IVF), sytuacji, gdy w ramach cyklu uzyskano zarodki o niskiej jakości lub w przypadku transferów w cyklach mrożonych.
Endometrial scratching
To kontrolowany uraz endometrium – celowo wykonane uszkodzenie błony śluzowej macicy, w celu zwiększenia jej receptywności, a tym samym ułatwienia zagnieżdżenia się zarodka.
Endometrial scratching stosowany jest w przypadku u pacjentek, u których mimo prawidłowej rezerwy jajnikowej i uzyskania wysokiej jakości zarodków podczas procedury in vitro, nie doszło do implantacji.
Wlew z atosibanu
Będący antagonistą receptorów oksytocynowych i wazopresynowych zmniejsza czynność skurczową macicy, dodatkowo obniża wewnątrzmaciczne wydzielanie prostaglandyn, co poprawia ukrwienie macicy, powodując zwiększenie szansy na prawidłową implantację zarodka.
Wlew dożylny z atosibanu zalecany jest w przypadku pacjentek ze zdiagnozowaną nadmierną kurczliwością macicy oraz pacjentek, u których mimo prawidłowej rezerwy jajnikowej i uzyskania wysokiej jakości zarodków podczas procedury in vitro, nie doszło do implantacji.
Koszty procedury in vitro
Etap I: Wykonanie niezbędnych badań
| Pakiet badań obowiązkowych dla kobiet do procedur wspomaganego rozrodu · Anty-HIV · HBs Ag · Anty-HBc · Anty-HCV · VDRL · Toxoplasmoza IgG, IgM · Badanie w kierunku chlamydii metodą PCR · Badanie cytologiczne · Badanie czystości pochwy · Badanie p/ciał różyczki |
640 zł |
| Pakiet badań obowiązkowych dla mężczyzn do procedur wspomaganego rozrodu · Anty-HIV · HBs Ag · Anty-HBc · Anty-HCV · VDRL |
250 zł |
| Pakiet badań obowiązkowych przed znieczuleniem · Morfologia · Sód · Potas · APTT · PT W przypadku braku wyniku grupy krwi + 50 zł |
80 zł |
Etap II: Stymulacja hormonalna i monitoring cyklu pacjentki
| Konsultacja z USG w trakce stymulacji |
200 zł |
| Konsultacja z USG w trakce stymulacji – Specjalista endokrynologii gin. i rozrodczości |
250 zł |
| Estradiol (E2) (K99) |
48 zł |
| Progesteron (N55) |
48 zł |
Etap III: Punkcja jajników
| Punkcja jajników |
1 650 zł |
| Znieczulenie do zabiegu, konsultacja anestezjologiczna, opieka anestezjologiczna po zabiegu |
750 zł |
Etap IV i V: Zapłodnienie pozaustrojowe i hodowla zarodków
| Procedury embriologiczne IVF/ICSI/IMSI nadzorowane przez system bezpieczeństwa Matcher IVF electronic witnessing z obserwacją rozwoju zarodków w systemie Time-Lapse (całodobowo co 10 minut) oraz wsparciem sztucznej inteligencji EmbryoPrime AI |
5 600 zł |
Etap VI: Transfer zarodków
| Transfer zarodków |
1 650 zł |
Etap VII: Mrożenie pozostałych zarodków
| Witryfikacja zarodków / blastocyst Cena za pierwszy zarodek / blastocystę – każdy kolejny + 350 zł |
950 zł |
Koszty technik dodatkowych
| Dopłata za Fertile chip ICSI (segregacja plemników metodą mikroprzepływów) |
1 100 zł |
| Dopłata za medium transferowe z hialuronianem (EmbryoGlue/UTM Tranfer Medium) |
600 zł |
| Assited Hatching |
600 zł |
| Endometrial scratching (kontrolowany uraz endometrium) pod kontrolą USG u pacjentek z nawracajacymi niepowodzeniami implantacji |
550 zł |
Opinie
Pacjenci o nas
Z całego serca chciałabym podziękować załodze ARTVIMED za spełnienie naszego marzenia o zostaniu rodzicami. 15 maja br. przyszedł na świat nasz ukochany synek.
Dzięki lekarzom z kliniki cała procedura in vitro udała się za pierwszym razem 🙂 Byliśmy pod najlepszą opieką na każdym etapie. W klinice miałam okazję poznać kilku lekarzy podczas wizyt i wszyscy okazali się wybitnymi specjalistami.
 |
Opinia pochodzi z Google |
Polecam Panią doktor. Kompetentna, zaangażowana, empatyczna. Konkretny plan leczenia. Człowiek czuje że jest w dobrych rękach.
 |
Opinia pochodzi z portalu „Znany Lekarz” |
Dzięki Pani Doktor powitaliśmy na świecie synka 2 tygodnie temu.
Trafiliśmy do Pani Dr po kilku latach starań o dziecko i leczeniu przez specjalistów nie mających pojęcia o niepłodności. Pani Doktor przedstawiła od razu konkretny plan działania, zleciła odpowiednią diagnostykę, skierowała na badania do szpitala. Dzięki temu leczenie postępowało w odpowiednim kierunku. […]
|
Opinia pochodzi z portalu „Znany Lekarz” dot. dr Ewy Posadzkiej |
Najlepsza Pani doktor na jaką mogliśmy trafić, z ogromnym zaangażowaniem prowadziła naszą ciążę.
Cierpliwa i poświęcająca w razie potrzeby każdą chwilę na pomoc bądź rozchwianie wątpliwości. Dzięki Pani doktor jesteśmy rodzicami 5miesiecznego cudownego maluszka. Polecam gorąco
|
Opinia pochodzi z portalu „Znany Lekarz” dot. dr Agnieszki Wolak |
Doktor Baran to zdecydowanie najdelikatniejszy, najbardziej konkretny i zainteresowany problemem pacjentki ginekolog, z jakim miałam styczność.
Ogromna wiedza na temat endometriozy, umiejętność wykonania kompletnego badania usg pod tym kątem i wiedza jak prowadzić pacjentkę z tą nieprzyjemną chorobą. […]
|
Opinia pochodzi z portalu „Znany Lekarz” dot. dr Rafała Barana |
Bardzo polecam prowadzenie ciąży. Moje dotychczasowe doświadczenia u innych lekarzy były takie że z wizyt niewiele wynikało, lekarze niechetnie opowiadali co widzą, nie chcieli odpowiadać na pytania, a pani Joanna odpowiedziała na każde, wykazując ogrom cierpliwości. Szczerze polecam.
|
Opinia pochodzi z portalu „Znany Lekarz” dot. dr Joanny Figuły |
Choć nasze Szczęście ma już 6 lat do tej pory patrząc na Nią mam w głowie dr Chrostowskiego i klinikę Artvimed… Dr Chrostowski ma w sobie coś takiego, że będąc w jego gabinecie wiesz że lepiej nie mogłaś trafić. Zawsze każdemu będę gorąco polecać ARTVIMED.
Ps. Cały czas nie mogę wyjść z zachwytu nad pracą embriologów…jak im się „udało” stworzyć taki cud… 😉
Dziękuję, że jesteście
|
Opinia pochodzi z Google |
Bardzo rzeczowa Pani doktor, dokładnie informuje o wszystkim i wyczerpująco wyjaśnia. Poinformowała o planie leczenia a przy tym bardzo miła, delikatna i wyrozumiała.
|
Opinia pochodzi z portalu „Znany Lekarz” dot. dr Katarzyny Doroszewskiej |
Dziękujemy całemu Zespołowi ARTVIMED, nasz mały cud przyszedł na świat 2 tygodnie temu. W szczególności ogromne podziękowania dla Pani Dr Posadzkiej, od której zaczęła się właściwa diagnostyka oraz dla Pana Dr Chrostowskiego, który poprowadził dalsze leczenie, punkcje i transfer.
W trakcie diagnostyki miałam także przyjemność z większością lekarzy i każdy okazywał duże wsparcie i profesjonalizm. Dziękujemy także Zespołowi Embriologów, bez Państwa nie byłoby naszego synka. Dziękujemy za piękną pracę całej kliniki!
|
Opinia pochodzi z Google |
Dowiedz się więcej
Endometrioza – objawy, które mogą o niej świadczyć
W przypadku wielomiesięcznych niepowodzeń podczas starania się o dziecko, warto mieć na uwadze, że prawidłowo wykonane badanie nasienia często pomaga ustalić kierunek dalszej diagnostyki i leczen…
Czytaj wpis
