Unia Europejska

Leczenie niepłodności

Dzięki przeprowadzonej pełnej diagnostyce niepłodności, lekarz może podjąć właściwe leczenie, aby maksymalnie skrócić czas oczekiwania pary na posiadanie potomstwa. Leczenie niepłodności, może odbywać się przy wykorzystaniu terapii hormonalnej lub poprzez zastosowanie najbardziej optymalnej w danym przypadku metody z zastosowaniem technik wspomaganego rozrodu.

Techniki wspomagające leczenie to nie tylko inseminacja ( IUI) czy zapłodnienie in vitro (IVF, ICSI, IMSI) ale również diagnostyka przedimplantacyjna oraz zabezpieczenie płodności na przyszłość w programach oncofertility.

Leczenie zachowawcze

Jedną z przyczyn niepłodności u kobiet są zaburzenia lub brak jajeczkowania (brak owulacji okazuje się być przyczyną niepłodności u ok. 15-25% par). Typowym objawem w takiej sytuacji są nieregularne miesiączki lub wręcz ich całkowity brak. Leczenie ma na celu wywołanie owulacji poprzez stosowanie leków indukujących jajeczkowanie.

Inseminacja

Inseminacja domaciczna (IUI – intrauterine insemination) to jedna z najczęściej stosowanych metod wspomaganego rozrodu. Inseminacja w dużym stopniu przypomina naturalny sposób, w którym dochodzi do zapłodnienia. Polega na bezpośrednim wprowadzeniu do kobiecych dróg rodnych wcześniej specjalnie przygotowanego (wypreparowanego) nasienia, w okresie naturalnej bądź stymulowanej hormonalnie owulacji.

In vitro i techniki dodatkowe

Zapłodnienie pozaustrojowe (IVF – in vitro fertilization) jest najskuteczniejszą z obecnie dostępnych metod leczenia niepłodności
technikami wspomaganego rozrodu. Metoda ta polega na zapłodnieniu uzyskanej od kobiety komórki jajowej plemnikiem partnera poza organizmem kobiety. Uzyskane w ten sposób zarodki hodowane są w specjalnych warunkach i przenoszone (transferowane) do jamy macicy.

Diagnostyka przedimplantacyjna (PGD NCS)

Diagnostyka przedimplantacyjna wykonywana jest w trakcie programu zapłodnienia pozaustrojowego i polega na badaniu materiału genetycznego komórek pobranych z zarodków.

Biopsja jąder

Metoda TESE (ang. testicular sperm extraction) należy do metod dzięki którym można pozyskać plemniki bezpośrednio z jądra. Najczęściej wykonywana jest u pacjentów, u których w podstawowym badaniu nasienia- seminogramie, stwierdzono azoospermię, czyli brak plemników.

Powiązane artykuły

Fundusze Europejskie